Η Κυβέρνηση πρέπει να είναι έτοιμη να βοηθήσει την Ανώτερη εκπαίδευση για να προσφέρει στο κοινό και στην οικονομία αυτά που πραγματικά μπορεί
Η ιδιωτική Εκπαίδευση να βοηθηθεί ώστε να ωφεληθεί από τα διάφορα προγράμματα και χορηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης
H απάντηση είναι ναι, και τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή, που μαζί με την Ελλάδα μας, είμαστε οι δύο αντιπρόσωποι της Ανατολικής Μεσογείου στην Ενωμένη Ευρώπη. Η Κύπρος στο χώρο των υπηρεσιών, και ιδιαίτερα στην Ανώτερη Εκπαίδευση, μπορεί να αναδειχθεί και να προσφέρει πραγματικό έργο. Τόσο για το καλό της Κύπρου γενικά, αλλά και για το καλό των υπηρεσιών ειδικότερα. Μια καλά οργανωμένη εκπαίδευση, με ανοικτούς ορίζοντες, η οποία να καθοδηγείται από πεφωτισμένους ανθρώπους στο χώρο της παιδείας, οι οποίοι να βλέπουν μπροστά, και να χαράζουν γραμμή, μπορεί να προσφέρει πάρα πολλά.
Μια τέτοια εκπαίδευση, ασφαλώς, θα προσφέρει σημαντικές υπηρεσίες τόσο για τους νέους της Κύπρου αλλά και σε πολλούς άλλους νέους από τις γειτονικές και Ασιατικές χώρες, οι οποίοι εκτιμούν την Κύπρο και πολύ θα ήθελαν να επωφεληθούν από το εκπαιδευτικό της σύστημα. Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει οι αρμόδιοι αλλά και εμείς όλοι να εργαστούμε χωρίς αναβολές και καθυστερήσεις. Σε κάθε χώρα υπάρχουν δύο ευαίσθητοι τομείς, οι οποίοι είναι και οι κυριότεροι: ο τομέας της Δικαιοσύνης και ο τομέας της Παιδείας. Όταν ο τομέας της Παιδείας δεν πηγαίνει καλά, τελικά και με την πάροδο του χρόνου, αυτό θα έχει αντίκτυπο σε όλους τους τομείς της κοινωνίας και εθνικής ζωής.
Πάντως όσοι χρησιμοποιούν το επιχείρημα της παγκοσμιοποίησης και προωθούν την ομοιομορφία των εκπαιδευτικών συστημάτων σε πρότυπα κάποιων ανεπτυγμένων χωρών κάνουν ένα βασικό λάθος: Η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας δε συνεπάγεται ομοιομορφία των οικονομιών, αλλά τονίζει την ανάγκη για διαφοροποίηση. Συνεπώς, η διαφοροποίηση της εκπαίδευσης λειτουργεί προς όφελος της οικονομίας.
Για να μπορέσει όμως η Κύπρος να καταστεί εκπαιδευτικό κέντρο της περιοχής και πόλος έλξης για τους φοιτητές του εξωτερικού, θα πρέπει άμεσα, και υπερτονίζω άμεσα, να ληφθούν από την Κυβέρνηση τα ανάλογα μέτρα, ώστε η Ανώτερη Εκπαίδευση να πάρει τη θέση που της ανήκει στο χώρο της ποιοτικής εκπαίδευσης.
Στην Ανώτερη Εκπαίδευση υπάρχει χώρος τόσο για την Κρατική όσο και για την Ιδιωτική Εκπαίδευση. Όχι μόνο υπάρχει χώρος αλλά και η συμβίωση και αγαστή συνεργασία των δύο θα βοηθήσει την παιδεία στο μέγιστο βαθμό. Όπως ακριβώς γίνεται στην Αμερική, για παράδειγμα, και ήδη άρχισε να γίνεται και στην Ευρώπη.
Η Κυβέρνηση πρέπει να είναι έτοιμη να διαδραματίσει εποικοδομητικό ρόλο και να βοηθήσει την Ανώτερη εκπαίδευση για να προσφέρει στο κοινό και στην οικονομία αυτά που πραγματικά δύναται να προσφέρει. Ο χρόνος είναι πολύτιμος και δεν εργάζεται υπέρ μας, αφού άλλες γειτονικές χώρες γεμίζουν τα κενά που παρουσιάζονται. Ακόμα και το ψευδοκράτος θα συνεχίσει να αναπτύσσει τη δική του ανώτερη εκπαίδευση σε βάρος της παρεχόμενης παιδείας στην ελεύθερη Κύπρο, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την προσέλευση ξένων φοιτητών.
Η οικονομική βοήθεια του παρέχεται στον φοιτητή/σπουδαστή της κρατικής εκπαίδευσης θα πρέπει να επεκταθεί στον ίδιο ακριβώς βαθμό και της Ιδιωτικής Εκπαίδευσης.
Η Κυβέρνηση να βοηθήσει την Ιδιωτική Εκπαίδευση, ώστε να ωφεληθεί από τα διάφορα προγράμματα και χορηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Tην ανάπτυξη των ιδρυμάτων μας σε φάρους μάθησης και επαγγελματικής κατάρτισης και αποκατάστασης και στην ανάπτυξη της Κύπρου σε μεσογειακό κέντρο εκπαίδευσης.
Ας μην ξεχνάμε ότι η Παγκοσμιοποίηση είναι μια σύγχρονη τάση συστηματικής ενοποίησης όλου του κόσμου στο πλανήτη μας, που έχει ήδη τεθεί σε εφαρμογή στην οικονομία, στο εμπόριο, στις επικοινωνίες και την πληροφορική, στις συγκοινωνίες, στον τουρισμό και φυσικά στην Εκπαίδευση.
Στην Εκπαίδευση εξοικειωνόμαστε με νέους όρους όπως: e-teaching, e-learning, e-books, e-europe, new information technology κλπ. Εκεί όμως που φαίνεται από όλους η παγκοσμιοποίηση είναι οι τηλεπικοινωνίες και τα Μ.Μ.Ε. (τηλεόραση, ραδιόφωνο,πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης κ.α.
«Η Παγκοσμιοποίηση κρίνεται, γιατί δεν μπορεί να περιοριστεί σε οικονομικές διαστάσεις και διαδικασίες ή στα τεχνολογικά επιτεύγματα, αλλά, από θεολογική άποψη, συνδέεται με την οικουμενικότητα της κοινωνίας της αγάπης. Το ξένο δεν υποτιμάται αλλά ερευνάται προς αποφυγή εγκλωβισμού ή ολοκληρωτικής αποδοχής αγνοώντας το διαφορετικό», είχε πει εύστοχα ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος στο βιβλίο του Παγκοσμιότητα και Ορθοδοξία.
Ζούμε λοιπόν σε μια έστω μίνι παγκοσμιοποίηση που μέρα με την μέρα γιγαντώνεται και από την οποία κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει. Εμείς πρέπει να προσπαθήσουμε να παίξουμε σωστά το ρόλο μας και να προσπαθήσουμε να κρατήσουμε την θρησκεία μας, την εθνική μας ταυτότητα, την ιστορία μας, τον πολιτισμό μας και τις παραδόσεις μας μέσω της Παιδείας και της Εκπαίδευσής μας.
*Πρόεδρος Συμβουλίου Philips University